Klik op de foto's als je een grotere versie wil zien.
SN2835 Bru 0945 Dme 1415, vertrokken om 10:15. Blijkbaar waren er wat problemen met de bagage.
We komen dus met 30' vertraging toe. Grenscontrole is, zoals gevreesd, niet erg vriendelijk en chaotisch. Met de Aeroexpress trein naar Moskou. Dan via super drukke maar razend snelle metro naar:
Чистые пруды 2-х комнатные апартаменты
Bolshoy Kozlovskiy pereulok, 11 корпус 2. Verhuurd door Галина Зайцева Telefoon: +7 965 143-69-38
We worden telefonisch door ene Vlad tot aan de brievenbus en sleutel geleid. Even spannend maar ok.
We doen wat boodschappen in winkel om de hoek. Dan naar marathon inschrijving om borstnummer op te halen. Metro al iets minder druk maar nog even razend snel. Mensen staan spontaan op om Vé plaats te geven. 20 graden, mooi weer.
Eten doen we in de buurt: wat slaatjes en kasha (Russen zeggen tegen alle soorten pap 'kasha'. Dit blijkt havermout te zijn.) Iedereen is hier vriendelijk. Ze doen ook moeite om Engels te praten. Een wereld van verschil met de Soviet tijd.
Douche, pintje/witte wijn en in bed. Als Olga net in bed ligt, gaat er een alarm af... Blijkt het wateralarm te zijn. Geen druk meer ...
Wakker van half zes. Contact i.v.m. waterprobleem verloopt moeizaam. Telefoon via Belgisch # erg duur (je betaalt hier ook als je gebeld wordt). Waterdruk erg flauw.
We gaan naar Tretyakov. Prachtig. Het soort museum waar je nog dikwijls wil terug komen. We ontdekken een hele boel Russische schilders en voor de Russen iconische beelden. Zie bijv. Repin of Serov. Ve valt voor het meisje met de perziken, iets verder hangt zowaar een portret van Jacoba ;-). 's Middags gaan we (zeer lekker) eten in het кафе van het museum. Te voet naar het Kremlin en het Rode Plein.
The Cathedral of Christ the Saviour (Russian: Храм Христа Спасителя, Khram Khrista Spasitelya) is a cathedral in Moscow, Russia, on the northern bank of the Moskva River, a few blocks southwest of the Kremlin. Een reuzachtige kathedraal op onze linkerkant, als we de brug naar het Kremlin oversteken. In het K is het even aanschuiven voor tickets en om binnen te geraken. Hele mooie 'ajuinen' koepels. De binnenkant van elke kerk is letterlijk van boven tot onder beschilderd. Langwerpige figuren, mooie pastelkleuren. Maria neemt een belangrijke plaats in. Via Rode plein en vasiliek naar de Gym galerij, nu een 'ordinaire' galerij. De mooie architectuur (glas, drie niveaus verbonden met brugjes) is er nog, maar de Sovjet charme is weg, of is het pure nostalgie? Ik koop er een мегафон sim-kaart, 600R voor 2G. Mijn Russisch nummer is +7 925 4365302.Apero op Tverskaya (overal Grimbergen, Hoegaerden en Timmermans kriek). We gaan eten in een resto dichtbij ons appart. Daar blijkt een eerst stuurse kelner een hele vriendelijke man die ons eigen gestookte likeur in de Belgische kleuren offreert (cassis, duindoorn, veenbessen). Blijkt dat hij zelfs likeur heeft van mierikswortel. Leve Axel Witsel, Nicolas Lombaerts en Google!
Sunday, 21 мая Start area opening 7:30 Start 10 km race 9:00
We zijn er om 8:15: wind, zeer fris, beetje koud. Ik, fier als een pauw met fietstruitje van Craninx - met Belgisch vlaggetje op de mouw -, de meisjes, heel lief om met mij op te staan en hier (minstens) een uur in de wind en de (dreigende) regen te staan wachten. De controle is zeer grondig: alle tassen worden gecontroleerd. Men neemt zelfs een foto met mijn toestelletje om te zien of het wel een echt fototoestel is. OK, voor mij, ik wil geen Boston marathon. Starten in waves, ik in wave F. Onderweg neem ik foto's en geniet van de run. Vanaf K6 is er een meisje dat stapt, loopt, stapt. Telkens ik op haar hoogte kom begint ze terug te lopen. In de laatste K, haakt ze af. Ik ga ze terughalen. We komen samen over de lijn. 's Avonds lees ik dat ik 1u03' heb gelopen. Daarmee ben ik de 5de van de 8 venten van 63 jaar. (Er zijn er nog een paar van hoger in de 60 en twee dapperen van 79. Seems like I'm goin' to run another 20 years :-)).
Terug naar appart, douche en bokes als middageten. Om 13u zitten we op de metro richting Tolstoi. Na wat zoeken, vinden het huis van Lev maar het is gesloten, net zoals het huis van Skriabin en Pushkin dat we op onze doolwandeling tegenkomen. Veel dikke, zwarte Mercedessen, Jeeps, Audi's en BMW's. Geen Tesla gezien, wel 1 Lada. Als we aan het stanbeeld van A.Tolstoi komen, zien we een vrij vervallen maar zeer mooi Art Nouveau huis met verwilderde tuin. Het blijkt het Gorki huis te zijn. En het is open! 'I think this must be the last Soviet museum', zal Andrej ons later zeggen. Het is sprakeloos mooi. De trap is ...'c'est la plus belle chose que j'ai vue dans ma vie' zegt een Franse dame. Awel, ik kan het niet beter verwoorden. Je staat paf. Zo veel schoonheid. En tegelijk straalt het huis zo'n warmte uit dat je je er onmiddellijk thuis voelt... Ondertussen scheuren de Ferrari's en monsterjeeps door de straat.
We blijven tot de sluiting en stappen dan weer verder richting Bulgakov. Spijtig is ook hier weer het museum dicht (omwille van de museumnacht van vorige vrijdag). Toch leuk om de Patriarch Ponds te zien (waar The Master & Margarita start en waar we lekker ijs eten). Onderweg krijgen we nog de slappe lach als Olga haar hoofd in een ticket kiosk steekt waar we uiteindelijk tickets voor het Zwanenmeer kopen voor 3 juni (in het Kremlin!). Richting Tverskaya waar we om 7u 's avonds, op zondag(!), de Harrods van Moscou binnenstappen: Eliseevski. Weeral iets om van op uw gat te vallen. Hier zijn heel, heel veel mooie dingen te zien.
Apero in de buurt duurt wat lang: na 2 Pinot Grigio en Xeineken (er was niks anders!) is het 9u voor we in de metro zitten. Dan maar wat tomaten en sla in de buurtwinkel voor een late lunch.
Als ik het me juist herinner, geeft mijn stappenteller iets van een kleine 40000 stappen aan op zondagavond ...
Afspraak met Andrej, oud-collega van Olga. Verder verslag volgt. Deze mail gaat naar RB&B:
This a review of our stay in the appartment at Bolshoi Kozlovski 11 from 19/5 to 23/5/2017.
When we arrived at Domodedovo we were contacted by phone. It was somebody called Vlad. A person we had never heard off despite several previous mails with Galina. He told us to call him back once we were near the appartment. As we did so, he gave us directions on the phone on how to get to the building, get in and locate the key. These phone calls, on my Belgian number, costed me 40€ (6€/min for calling, 2€50/min for being called). A description on how to get there would have been handier and cheaper.
Around 23:30, after our shower, an alarm went off. Having located it as a wateralarm, all we could do to stop it was pull the plug. A mail to the co-owner remained unanswered till the next morning. We had to contact Vlad. One would expect that this was the co-owner's job. Vlad texted us that we had to reset the system. Not knowing what system he was talking about and not having any information, we asked him to fix it. In the meantime there was no water supply: so, no more shower or toilet. When we came back in the evening after visiting Moscow, it was fixed. A descrption of the system and instructions on how to reset would have been more convenient.
According to the information we got from the Russian Embassy in Brussels, one has to register once you arrive in Russia. This to be done by the host. It took us a lot of mails, sms messages and a rather unpleasant phone call (luckily, one of our party members speaks russian), before Vlad accepted to take action. We had to mail copies of our passports, visa and border control papers. Since it took so long before any action was taken, this was on the eve of our departure from Moscow. At this moment (25/5), we are still waiting for a reply.
During our 4 day stay, there was never a face to face contact. No real hospitality as we learned to appreciate later from other Russian people. No goodwill. No instructions about what to do with the garbage, the key or how to operate the washing machine, etc. We expected a more personal approach.
We sincerely regret this. We had imagined a warmer welcome.
Just to end on a positive note: it is conveniently located and quiet.
Eddy Schoeters
Trein Moskou-Vladimir. Volgens Russian Rail, doet de trein er ongeveer 1u40' over tot Vladimir. Daar moeten we een bus nemen naar Suzdal (30').
Prijzen op de (internationale) website van Russian Rail lijken vrij hoog in vergelijking met bus bijv. Eerst bij de locals checken hoe dat juist zit. Uiteindelijk betalen we 1223 roebel (= 19€) in het Kurskaya station. Vé en Olga kopen kleedjes in het station. Dan brengt de ластошка (=zwaluw) brengt ons tegen 155km/u naar Владимир. Onderweg drinken we gloeiend hete Turkse gruiskoffie. Van Владимир gaat het met een kleine aftandse bus naar суздал. Primitievelijk ok. Krap, super vriendelijke mensen.
Bij onze aankomst hebben we beslist geen uitstap naar Владимир te doen. We blijven in суздал. Hier is het rustig, rustig zoals op den buiten 50 jaar geleden. Ons hotel, een klooster, komt uit een andere tijdzone. Een werknon, gekleed zoals op de schilderijen van Serov, paseert met een mooie, bruine koe op het centrale pleintje. Daar maakt ze ze met een lange lijn op het grasveld vast. Dan begint de koe 'kopstootjes' te geven aan de non ..
We checken in en gaan pick nicken op het binnenplein. Valentina, een lichtelijk demente baboeshka, komt ons gezelschap houden. Ze heeft een pensioen van 6000rur en voedselbonnen van 200rur (samen 97€ ...). We bezoeken het Kremlin en het plaatselijke Bokrijk, veel Chinezen met gsm op een stokje. Gaan mede drinken in café de Zwartkopmees en eten in каршэвня. station bus
Spaso-Evfimiev Monastery, Ul. Lenina. 09-18. The Spaso-Evfimiev Monastery is one of the largest and best preserved monasteries in Suzdal. It is very large and houses more than 10 separate museums, including a museum commemorating the GULAG and Russian historical museums. It is just as impressive (perhaps more) than the Moscow Kremlin. One can spend an entire day touring the museums and churches. It is strongly recommended to purchases a single ticket (400 RUR) for all of the constituent museums as the guards strongly enforce admission tickets.
Zo stond het in onze gids. Dit is tot nu toe de allermooiste kerk: prachtige kleuren, licht, rust. Als er dan nog eens drie monniken komen zingen, zijn we helemaal verkocht. Vé is tot tranen toe bewogen. Spijtig genoeg valt Olga over het oneffen pad. Een paar serieuze snijwonden en blauwe plekken.
Over het hoger vermelde Gulag museum wordt met geen woord gerept in het Engelstalige boekje van het klooster. Je moet het echt zoeken.
Als we terugkomen in 'ons' klooster is de mis bezig. Twee popes, een jonge en een oude, gehuld in met goud bestikte kazuifels, lange baarden en slecht gewassen haar in wat moet doorgaan voor een paardenstaart, ratelen een tekst uit de Bijbel (?) af. Nu en dan slaan de - volledig in het zwart gehulde nonnen (met sjaal én zwarte muts - een kruis en zingen van 'epipanioomepipanioomepipanioomepipaniooo--oom epi-pa-nioom...'
Suzdal Bus Station bus van 10:10 624rur voor drie (= 10€ voor een trip van 78km ...)
Met de bus van суздал-иваново. Ontbijt in het klooster: omelet, pannekoeken met konfituur, wit en donker brood, koffie, thee en сок (fruitsap). Met de taxi naar de автовакзал, dan 1u20 bus naar Ivanovo. Dit is het Rusland van 50 jaar geleden. Er lijkt weinig veranderd: de trolleybussen zijn zo mogelijk nog aftandser dan toen. De mensen zijn meestal eerst wat stuurs, nadien super vriendelijk, al komen we hier wel 2 'communistische' exemplaren tegen. Blaffen vanuit hun machtspositie als ticketverkoopster of koffiemadame de 'gewone' burger af. In het station blijft Vé zo'n matrone vriendelijk spassiba en dasvidiana zeggen tot er eindelijk een glimlach afkan.
Hotel Onegin is gelegen in het centrum aan het Pushkin plein, naast de увод rivier. Blijkbaar is er iets mis gegaan met de reservatie: we krijgen een upgrade, dat moet de presidentssuite zijn. En dat in het hotel waar onlangs Justin Bieber is gepasseerd ;-). Ivanovo, ooit het 'Russische Manchester', wegens de florissante linnenindustrie, is een Sovjetrussische industriestad, maar dan zonder industrie: de fabrieken liggen er verlaten en vervallen bij. We gaan naar het museum van Soviet auto's, Volga's, Lada's en Zyl. Prachtig. Dan naar het museum van een of andere industriebaron. Om te ontsnappen aan een zand/regenstorm vluchten we het linnenmuseum in. Prachtige stoffen uit de vorige eeuw. 's Avonds eten we in het hotel na een hilarische apero: wat we voor een koele fles vodka hielden in de minibar blijkt ... plat water te zijn.
Uitstap naar Палех, bekend om de Palechse miniaturen. We ontbijten in het busstation met gevulde broodjes (met капуста, witte kool), koffie en thee. 180rur=3€ voor ons drie samen ...
De bus rijdt snel, zeer snel op de goede stukken weg. Daartussen zijn er stukken die 100 x slechter zijn dan de Wverse baan: 20/u soms trager langs een zandspoor nasst de weg.
In Палех is het museum dicht: de laatste vrijdag van de maand is het sanitaire dag. We stappen een oud aftands huis binnen waar ze blijkbaar doosjes verkopen. Uit een bureautje verschijnt een dame. Смотрить? vraagt ze. Da, da, zeggen we. Er komt een tweede dame bij, duidelijk de baas. Ze openen een gepantserde deur. In een klein kamertje zien we de schat: tientallen zwarte, gelakte doosjes met fijn lakwerk. Met sprookjesvoorstelling beschilderde dozen, kleine ikoontjes, schilderijtjes. De dames leggen ons de techniek uit: van papier mâché doos via de eerste zwarte laklaag tot het prachtige eindresultaat. De prijzen schommelen van 2500 (40€) tot 18000rur (300€) en meer. Vé koopt een doosje en oorringen, Olga een schilderijtje. De lakwerkkunst die we zien is superieur, zéér verfijnd. Dat beseffen we nog beter als we at verder in een 'artshop' binnen gaan: hier enkel heel eenvoudige tekeningen, vaak afdrukken, geen handwerk en goedkope brol: de onvermijdelijke magneten en matrioshka's.
Terug in Ivanovo zien we M.Landa de Girorit winnen waarin Tom Dumoulin (even?) de roze trui verliest aan Quintana. We gaan eten in een Russische fastfood: kapusta in tomatensaus, frietjes, aardappelen met champignons, rijst, etc. maar bovenal: De Borodinotoasts (die Vé ook al in Suzdal had gekozen, krokante donker brood toast gedrenkt in lookboter, mmmm!
Busstation Ivanovo. Controleuse van de biljetten komt ons glimlachend, veel goud en zilver, tegemoet, 'En, hoe was 't in Palex? ;-)
Met de bus van 9:05 naar Kostroma. Deze baan ligt er goed bij. We vertrekken met een haast lege bus die vol toekomt in de gietende regen in Kostroma.
Kostroma is located on the Volga river, so the river transport is operating when there's no ice. There are some cruise boats, but they are expensive, local people use the local hydrofoil, which circulates between Yaroslavl, Kostroma, and Plyos.
Slecht nieuws: de vleugelboot, de Raketa, is afgeschaft :-(. We gaan allicht met de taxi naar Ярослáвль.
Na de lunch in het hotel gaan we naar het beroemde Ipaniev klooster. Hier begint de driehonderd-jarige geschiedenis van de Romanovs. Bovendien is de kerk beroemd voor haar prachtige ikonen van o.m. Nikitin.
Dat zijn ze ook. De sfeer wordt alleen wat verpest door de verkleedpartij waar de meisjes zich moeten aan onderwerpen. Niet alleen moeten ze een hoofddoek dragen maar bovendien moeten ze een soort schort over de lange broek aandoen. Waarom? Daarom. Begrijpe wie kan. Ik vind ze, verkleed als nonnetjes, natuurlijk wel komiek.
's Avonds wandelen met Olga langs de Volga (sorry, kon het niet laten) en gaan we zeer lekker eten in een Oezbeeks restaurant: koude aubergine in tomatensaus, achuchu sla, gegrilde groentenbrochette met looksaus en wilde rijst, muntthee met thym. Naar de ondergaande zon langs de Volga terug.
Opgestaan om 8:00! Helemaal uitgeslapen. Ontbijt. Havermoutpap. Omelet. Thee. Koffie. Fruit. Blini? Nee, spassiba die kunnen er niet meer bij. Ochtendtelevisie toont een muziekkanaal voor kinderen. Party. Kinderen van 10 imiteren de 'groten'. Cool. Selfies. Hedonisme voor prepubers. Het jongetje naast ons staart in bewondering over zijn bord met zwan sossissen en gebakken patatten naar hippe leeftijdgenootjes die het kot afbreken. Angstaanjagend.
Naar het plaatselijke linnenmuseum. Klein museum met geweldige uitleg - het dicht geknoopte kraagje van de gids komt van onder het slecht passende klederdracht-uniform - over het hele proces van plant tot linnen stof.
Op de eerste verdieping legt ze ons alles uit over wat de Russische boeren zoal met berkenschors kunnen maken. Indrukwekkend. Van klompen en andere gebruiksvoorwerpen tot thermossen en -integraal uit schors- werkende samovars. Tot slot naar de kelderverdieping: winkeltje met linnen kleren, poppetjes, tafelkleden, servietten, enz. Ik leer een Russisch woord, шука. Onze gids leert een Vlaamse woord: snoek ;-).
Op naar het centrum van Kostroma. Blijkbaar is het feest. Er is een loopwedstrijd! Hadden we dat geweten ... Het wordt een shoppingnamiddag. Van de ene лен (linnen) winkel naar de andere. We passeren wel langs de пошта ('t is vandaag zondag, he ... bijna alles is hier 7/24 open, zelfs autodealers, vlgs. Andrej) en een grote markt in het midden van de hele mooie, oude winkelarcades aan de Volga. Overal kindjes, de jongetjes soms opgedirkt met strik of das en de meisjes met witte of blauwe, kanten strikjes in het haar. Naast hen de fiere (groot)ouders met het diploma. De schoolvakanties beginnen op 1 juni en duren 3 maanden. Om 4u gaan we op een bank aan de stroom zitten. Een uurtje niks doen in de warme zon. We eten in een Slavische resto: erwtensoep, bortsch, sla van kapusta, mede en lekker zwart bier. Après met de rest van onze fles Stolichnaya op de kamer. Alle drie content dat Tom Dumoulin de Giro gewonnen heeft. Morgen met de taxi naar Чарославл.
http://waytorussia.net/GoldenRing/Rostov/Transport.html
Bus Station in Yaroslavl
Ulanskaya hotel
SN2836 Dme 1500 Bru 1735